|
|
Mekke döneminde
inmiştir. 83 âyettir. Sûre, adını ilk
âyeti oluşturan “Yâ-Sîn”
harflerinden almıştır. Sûrede başlıca
insanın ahlâkî sorumlulukları, vahiy, Hz.
Peygamber’i yalanlayan Kureyş kabilesi, Antakya halkına
gönderilen peygamberler, Allah’ın birliğini
ve kudretini gösteren deliller, öldükten sonra
dirilme, hesap ve ceza konu edilmektedir.
Tefsir için ayet numaralarını tıklayınız
|
|
|
|
71.Görmediler
mi ki, biz onlar için, ellerimizin (kudretimizin) eseri
olan hayvanlar yarattık da onlar bu hayvanlara sahip
oluyorlar.
72.Biz,
o hayvanları kendilerine boyun eğdirdik. Onlardan bir
kısmı binekleridir, bir kısmını da
yerler.
73.Onlar
için bu hayvanlarda (daha pek çok) yararlar ve
içecekler vardır. Hâlâ şükretmeyecekler
mi?
74.Belki
kendilerine yardım edilir diye Allah’ı bırakıp
da ilâhlar edindiler.
75.Onlar,
ilâhlar için (hizmete) hazır asker oldukları
hâlde, ilâhlar onlara yardım edemezler.
76.(Ey
Muhammed!) Artık onların sözü seni üzmesin.
Çünkü biz, onların gizlediklerini de açığa
vurduklarını da biliyoruz.
77.İnsan,
bizim, kendisini az bir sudan (meniden) yarattığımızı
görmedi mi ki, kalkmış apaçık bir
düşman kesilmiştir.
78.Bir
de kendi yaratılışını unutarak bize bir
örnek getirdi. Dedi ki: “Çürümüşlerken
kemikleri kim diriltecek?”
79.De
ki: “Onları ilk defa var eden diriltecektir. O, her
yaratılmışı hakkıyla bilendir.”
80.
O, sizin için yeşil ağaçtan ateş
yaratandır. Şimdi siz ondan yakıp
duruyorsunuz.
81.Gökleri
ve yeri yaratan Allah’ın, onların benzerini
yaratmaya gücü yetmez mi? Evet yeter. O, hakkıyla
yaratandır, hakkıyla bilendir.
82.Bir
şeyi dilediği zaman, O’nun emri o şeye ancak
“Ol!” demektir. O da hemen oluverir.
83.Her
şeyin hükümranlığı elinde olan
Allah’ın şanı yücedir! Siz yalnız
O’na döndürüleceksiniz.
|
|
