|
|
Mekke döneminde
inmiştir. 83 âyettir. Sûre, adını ilk
âyeti oluşturan “Yâ-Sîn”
harflerinden almıştır. Sûrede başlıca
insanın ahlâkî sorumlulukları, vahiy, Hz.
Peygamber’i yalanlayan Kureyş kabilesi, Antakya halkına
gönderilen peygamberler, Allah’ın birliğini
ve kudretini gösteren deliller, öldükten sonra
dirilme, hesap ve ceza konu edilmektedir.
Tefsir için ayet numaralarını tıklayınız
|
|
|
|
28.Kendisinden
sonra kavmi üzerine (onları cezalandırmak için)
gökten hiçbir ordu indirmedik. İndirecek de
değildik.
29.Sadece
korkunç bir ses oldu. Bir anda sönüp
gittiler.
30.Yazık
o kullara! Kendilerine bir peygamber gelmezdi ki, onunla alay
ediyor olmasınlar.
31.Kendilerinden
önce nice nesilleri helâk ettiğimizi; onların
artık kendilerine dönmeyeceklerini görmediler mi?
32.Onların
hepsi de mutlaka toplanıp (hesap için) huzurumuza
çıkarılacaklardır.
33.Ölü
toprak onlar için bir delildir. Biz, onu diriltir ve ondan
taneler çıkarırız da onlardan yerler.
34,35.Meyvelerinden
yesinler diye biz orada hurmalıklar, üzüm bağları
var ettik ve içlerinde pınarlar fışkırttık.
Bunları onların elleri yapmış değildir.
Hâlâ şükretmeyecekler mi?
36.Yerin
bitirdiği şeylerden, insanların kendilerinden ve
(daha) bilemedikleri (nice) şeylerden, bütün
çiftleri yaratanın şanı yücedir.
37.Gece
de onlar için bir delildir. Gündüzü ondan
çıkarırız, bir de bakarsın karanlık
içinde kalmışlardır.
38.
Güneş de kendi yörüngesinde akıp
gitmektedir. Bu, mutlak güç sahibi, hakkıyla
bilen Allah’ın takdiri (düzenlemesi)dir.
39.Ayın
dolaşımı için de konak yerleri (evreler)
belirledik. Nihayet o, eğrilmiş kuru hurma dalı
gibi olur.
40.Ne
güneş aya yetişebilir, ne de gece gündüzü
geçebilir. Her biri bir yörüngede yüzmektedir.
|
|
